ANNE ÖZLEMİ

Anne sıcaklığı ve de anne kokusu nasıl bir şey?  Evet ben bu  soruyu kendime sık sık sormuşluğum vardır. Cevabını ise hiçbir   zaman doğru düzgün bulamadım.

Ben 12 yaşında annemi kan kanseri denilen illet bir hastalık yüzünden kaybettim :(  2 senede devamlı hastanelerde tedavi altında olduğu için 10 yaşında annesiz kaldım. Bu benim için o zamanları utanılacak bir durumdu çocukluk aklı işte, annem yok annem öldü demeye utanırdım hep saklanırdım. Ancak mecburi kalırsam söylerdim yoksa söylemezdim. Ne zaman anneler  günü olursa o gün okula gitmezdim. Sırf okuldaki arkadaşlar annene ne hediye aldın diye bana soracaklar ve de kendilerinin annelerine ne  aldıklarını anlatıp o günü nasıl geçirdiklerini anlatacaklarını bildiğim için gitmek istemezdim. Tabi ki  bu durumu bu şekilde ailem anlatmakta  hoş  olmayacağı için hep hasta numarası yapar gitmezdim. Şimdi bazen düşünüyorum da ben anne eksikliğini çok hissetmişim.

Bazı geceler konuşma ihtiyacı hissederdim, bir şeyler anlatmak, dertleşmek isterdim. Ama dertleşecek kimseyi bulamazdım. (Çünkü ben ailenin en büyük çocuğuyum benim ne ablam ne de abim var  en azından annem yerine onlara anlatayım dersem) O yüzden bende yorganın altına girip saatlerce ağlardım . Ve sürekli şunları söylerdim kendi kendime  Allah'ım benim annemi neden erkenden aldın neden bana annesiz yaşamayı layık gördün diye bu şekilde ağlarken uyur kalırdım.rüyamda da annemi görür, ona 'ANNEM' diyip  sıkıca sarıldığımı görürdüm artık nasıl sarılıyorsam  sabah kalktığımda halen o hissi yaşıyor olurdum. Unutmamak içinde sürekli aklıma getirirdim.

Anne, kelimesi hayatım boyunca  doğru düzgün söyleyemediğim  ama küçük yaşımdan beri bana bu kelime söylendi. Benim birde benden 7 yaş küçük kız kardeşim vardı  annem öldüğünde o daha küçük olduğu için babaannem ablan senin annen sayılır bundan sonra ona anne de dedi . Kardeşimde beni hep öyle gördü. Şimdi halen öyledir . O anneye ihtiyacı olduğu zaman hemen beni arar o hissi duyguyu bende yaşar. Biz kardeşimle abla kardeş gibi değilde anne kız gibi ilişkimiz vardır. Ben sürekli onu kollar,onu düşünür, onun için bir şeyler yapmaya çalışırım.Bu hayatım boyunca hep böyle oldu sanırım böylede devam edecek. Ama bakın Allah var kardeşimde bu durumun farkında sürekli beni takdir eder ve  bana

-Abla sen benim hep küçük annem oldun hakkını ödeyemem der.( Canım kardeşim benim)

Şimdi ise evliyim 2 tane çocuğum var,şimdi bana diyeceksiniz ki  eee artık unutmuş şundur anneni, bak sende anne olmuşsun diyeceksiniz siz demeden ben diyeyim ki  halen o acıyı sürekli yaşarım ilk günkü gibi , yüreğimde bir şeyler cız eder. :(

Blogcu arkadaşların yazdığı Gamze  annenin durumunu okurken  ilik kanseri olduğunu okuyunca devamını okuyamadım. Boğazımda bir şeyler düğümlendi,gözlerim doldu o eski günleri sanki tekrar yaşar gibi oldum. Eğer annesi ölürse  o çocuğun neler yaşayabileceğini düşündüm.Benim yaşadığım duyguları, anları o da yaşayacaktı onun için ona sürekli dua ettim' Allah'ım onu annesiz bırakma, o acıyı ona yaşatma,ona yardımcı ol' diyerek

Başınızı daha fazla ağrıtmak istemiyorum o yüzden kısa kesiyorum şimdi bana, kısa kesmen buysa diyeceksiniz ama ne yapayım içimi dökmem lazımdı. İnanın kaç gündür yemek yiyemiyorum, hani içinize bir şey oturur da sizi daraltır,sizi sürekli boğuyor gibi gelir ya  aynen öyleyim. Ben de bu yüzden içimden bu yazıyı yazma ihtiyacı geldi.

Burdan tüm annesi yaşayan arkadaşlara sesleniyorum. Annenizin kıymetini bilin onlara sarılıp öpün . İzninizle sizden bir şey isteyeceğim annenizi benim içinde öper misiniz?

Tüm annelere kucak dolusu öpücükler...

Bana Ulaşabileceğiniz Diğer Sosyal Hesaplarım

Blogcusultan İnstagram

Blogcusultan Facebook Sayfası 

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share